Nee, hij is nog niet begonnen, de winter… en toch ontwaakteik eergisteren uit mijn winter… mijn cyclus-winter dan wel te verstaan.
Mogelijk zegt jou dat niets, cycluswinter, mij ook niet totenkele jaren geleden. Cycluswinter staat in feite voor de menstruatieweek. En
ja, als daar een winter is, dan uiteraard ook een lente, zomer en herfst. Toen
ik enkele jaren geleden kennis maakte met ‘Het Cyclusbewustzijn’ was dat een
ware gamechanger. Zoveel puzzelstukjes vielen op zijn plaats. Ik leerde meer
over mezelf als mens, vrouw, moeder, (seksuele) partner dan alle cursussen die
ik ooit volgde.
En omdat ik eergisteren dus uit die winter kwam, boven waterkwam alsof ik naar adem hàpte na een (te) lange tocht onder water, dacht ik:
dit is echt wel de moeite waard om te delen aan die vele vrouwen én mannen uit
mijn omgeving. Want zeg nu zelf… wie kent daar wat van?
Een les in cyclusbewustzijn:
Een vrouwencyclus bestaat uit ongeveer vier weken die wevoor ’t gemak vergelijken met de vier seizoenen.
Week 1: Winter. Start bij de menstruatie. Jouw lichaam laatlos, zuivert zichzelf van opgeslagen bloed en opgeslagen energie. Je mind en
emoties doen dat ook. Je keert wat meer naar binnen, doch jouw voelsprieten
staan erg gevoelig afgestemd. Je voelt duidelijker en onderscheidt duidelijker
wat klopt en wat klopt niet. Wat moet anders. Waar mis ik iets en waarvan
doe/heb ik te veel? De tijd van de grote evaluatie en uitzuivering. Je voélt
het en je wéét het! Daarvoor heb je veel energie nodig, energie die dus niet
beschikbaar is voor de grote hectiek van jouw buitenwereld. Je wilt naar binnen
keren, je lichaam vraagt (schreeuwt soms) om vertraging. En schreeuwen, dat kan
er zo uitzien: krampen, lage rugpijn, prikkelbaarheid, extreme vermoeidheid. De
winter, die beschouw ik als de voorbereiding die je treft vooraleer je de
vergadering binnen stapt. Die voorbereiding gebeurt in stilte, afgezonderd waarin
je een overzicht opstelt van alle punten die besproken mogen worden en waar
verandering wenselijk is. Wie jou tijdens dat moment 7X onderbreekt, die is de
klos, nietwaar?
Zo ervaar ik dat ook tijdens mijn winter, mijnevaluatiemoment bij uitstek. Klinkt veel optimistischer dan dat ik het in feite
ervaar. In daily life ziet dat er als volgt uit. Twijfel over alles: mijn baan,
mijn huwelijk, mijn moederschap. Nultolerantie ten aanzien van de koffietassen
die op het afwasmachine staan in plaats van erin. Nultolerantie ten aanzien van
boekentassen op de vloer. Nultolerantie naar mezelf, kwaadheid omdat ik
onvoldoende doe, te weinig actie onderneem terwijl mijn lichaam zegt (of
schreeuwt): nu niet!
Lezer, ik realiseer me maar heel goed dat ik met hetschrijven hiervan enigszins wat twijfel zaai betreffende mijn eigen mentale
gezondheidstoestand. Maar is dat niet exact wat wij, vrouwen en mannen, doen
ten aanzien van deze fase die elke maand terugkeert!? De week van de grote
schoonmaak, de grote evaluatie, doe ik vaak zélf af als humeurig, wispelturig,
onstandvastig. Terwijl het keer op keer de week is van evaluatie,
kaf-van-het-koren-scheiden, JA aan het ene en NEE aan het andere, duidelijkheid
over wat juist is en wat niet (meer). Als ik er de ruimte voor maak!
Week 2. Lente. Ik kom boven water, hap naar adem. Mijnenergie neemt toe, mijn aandacht begint zich terug naar buiten te richten, mijn
man komt terug in mijn vizier, ik begin nieuwe plannen te smeden (gebaseerd op
die evaluatie van de week ervoor uiteraard)
Week 3. Zomer. Ovulatie. Ik bruis, mijn energie is naarbuiten gericht. Ik ben me bijzonder bewust van mijn lichaam, mijn noden,
verlangens. Ik heb energie en zie de mogelijkheden. Ik kan verschillende
balletjes in de lucht houden en dat doe ik ook nog mét de glimlach. Mijn
lichaam is wakker, dat is heel fijn, zeker sinds ik 23 jaar gelden de keuze
maakte om geen pil meer te nemen. Ik heb een cyclus en ik kan die ook ‘lezen’.
Ik zie, voel en herken de terugkomende bewegingen omdat er geen hormonen meer zijn
die dat ritme camoufleren. Ovulatie, dat staat gemarkeerd in mijn agenda. Dat
doe ik zodat ik zéker niet over ’t hoofd zou zien dat dit een bijzonder
boeiende week is voor de Liefde. Dat doe ik zodat ik in die week de avonden
niet propvol plan. Jawel, ik weet het, ik klap weer uit de biecht maar na 46
jaar heb ik het zo gehàd met al die vormen van inperking en schaamte als het
over mijn lichamelijkheid, vrouwelijkheid en seksualiteit gaat. Ik als vrouw
ben een cyclisch wezen, met een lijf dat elke dag spreekt. Ik heb de keuze,
luister ik of luister ik niet. Maak ik er ruimte voor, volg ik dat ritme of
jaag ik door op één lineaire rechte lijn… door door door.
Week 4: Herfst. De energie neemt langzaam terug af. Ik laathier en daar wat blaadjes vallen, taken en opdrachten die heel eventjes minder
prioriteit krijgen. Ik creëer wat meer stilte en meditatie. Zo ziet herfst
eruit wanneer ik bewust en respectvol met deze fase omga.
In daily life wil dat wel eens anders zijn. Dan vergeet ikdat ik in de fase-van-mindere-energie zit, dan vergeet ik dat ik moet
vertragen. Dan word ik boos op mezelf omdat ik weer zo moe ben en absoluut niet
productief uit de hoek kom. Dan is meestal ook de ander de fout van mijn
irritaties. Herfst wordt dan steevast afgesloten met een emotionele uitbarsting
om ’s anderendaags vast te stellen ‘Oh jee, ’t is alweer winter!’ Mijn volgende
bloeding is dan gestart en ik begrijp ineens waar die uitbarsting van de dag
ervoor vandaan komt. Dàt is dan het moment waarop ik tegen mezelf zeg: ‘Aerts,
stop, vertraag, uw lijf heeft aandacht nodig’
Lezers, ik neem hier uitvoerig de tijd voor om dit eens uitte schrijven. Omdat ik weet dat zoveel vrouwen zo weinig stil staan bij deze
seizoenen. Dat is heel logisch. Anticonceptie spelen hierin een heel grote rol.
En meisjes die aan anticonceptie beginnen, hebben daar uiteraard zeer goede
redenen voor maar hebben tegelijk nooit de kans gehad om kennis te maken met
dat natuurlijke ritme. Jongens en mannen worden voornamelijk omringd door
vrouwen die geen notie hebben van dat ritme. Dus wie kan het dan snappen,
begrijpen laat staan waarderen of respecteren.
En als ik de lijn verder trek naar mijn praktijk. Dan zie ikzoveel vrouwen worstelen met uitputting, (seksuele) ongevoeligheid, struggle
met eigen kwaadheid, moeite met begrenzing, … En veel daarvan kan dan geplaatst
worden in een verstoord cyclusbewustzijn. En dat begint met: neem jij jouw
eigen gevoel, emoties, uitbarstingen serieus? Of denk jij ‘’t is weer de tijd
van de maand zeker?’
Ik leer nog elke dag om de vertaalslag te maken:
- Vermoeidheid = nood aan vertraging
- Uitbarsting = ik voel nu duidelijk wat wél enwat niet (meer)
- Ovulatie = tijd om kindjes te maken… of te doenalsof 😊, ’t is speeltijd!
- Winter = maandelijkse evaluatieperiode = meerstilte inlassen
Hoe lager hoe meer verweef ik dat cyclusbewustzijn in mijndagelijkse leven en dat wens ik iedere vrouw toe… en mannen: hou de kalender in
de gaten!
Tot slot deel ik nog graag met jullie waar ik zelf demosterd vandaan haalde:
‘Wild Power’ van Alexandra Pope en Sjanie Hugo Wurlitzer(Red School) https://www.redschool.net/
Carole Verbeeck, seksuologisch lichaamswerk http://www.caroleverbeeck.com/wp01/ En ben jij er klaar voor om dit deel van jezelfte verkennen? Bel gerust! 0494 64 21 55 of www.gavoorgroei.be